تاثیر شیستوزوما بویس (Schistosoma bovis) در بیان فاکتورهای آنژیوژنزیس بر سلول های ماکروفاژ رت

سابقه و هدف: شیستوزومیازیس یک بیماری خطرناک در انسان و حیوانات می باشد که توسط انواع شیستوزوما در مناطق گرمسیری ایجاد می شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش آنتی ژن کرم بالغ شیستوزوما بوویس در بیان فاکتورهای آنژیوژنزیس مانند فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فاکتور رشد فیبروبلاست درماکروفاژهای آلوئولار رت می باشد. مواد و روش­ها: در این تحقیق, از کشت سلولی ماکروفاژهای آلوئولار رت برای بررسی آثار آنتی ژن کرم بالغ شیستوزوما بوویس در بیان ژن های کد کننده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فاکتور رشد فیبروبلاست استفاده شده است. سلول های ماکروفاژ آلوئولار رت از طریق شستشوی برونکوآلوئولار بدست آمد که با غلظت های مختلف (1/0، 1، 10 و 50 میکروگرم) آنتی ژن کرم بالغ شیستوزوما بوویس تیمار شد. علاوه بر این ارتباط بین تولید اکسید نیتریک و بیان ژن های کد کننده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فاکتور رشد فیبروبلاست در سلول های ماکروفاژهای آلوئولار رت بررسی شد. یافته­ ها: نتایج این تحقیق نشان داد که آنتی ژن کرم بالغ شیستوزوما بوویس در غلظت های 10 و 50 میکروگرم در میلی لیتر باعث افزایش بیان ژن های کد کننده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (به ترتیب 12 و 17 برابر نسبت به کنترل منفی) و فاکتور رشد فیبروبلاست در سلول های ماکروفاژ رت (به ترتیب 6 و 12 برابر نسبت به کنترل منفی) شده است. علاوه بر آن، رابطه بین تولید اکسید نیتریک و میزان بیان ژن های فوق وجود داشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ارتباط بین افزایش بیان ژن کد کننده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فاکتور رشد فیبروبلاست و شیستوزومیازیس وجود دارد که می توان در آینده از آن برای پیشگیری و کنترل بیماری استفاده کرد.